Men denkt meteen „meisje zingt in het frans, hier en daar accordeon…dit kan niet anders dan Franse chanson zijn”. Hun muziek benoemen of categoriseren is geen sinecure en zou een vergeefse poging zijn. Le Grand Bateau produceert een geheel eigen geluid met invloeden uit verschillende stromingen. De teksten en muziek zijn intrinsiek en beide onderhevig aan elkaar. Alhoewel de nummers schijnbaar levendig klinken, worden ze af en toe vergezeld van melancholische teksten. De inspiratie voor de songs wordt gehaald uit eigen ervaringen of verhalen die aan ‘den toog’ of in een gesprek opgevangen worden. Alhoewel de nummers veelal over personen gaan, visualiseren zij vooral een oprechte emotie. Achter elke façade gaat een verhaal schuil.
Niettegenstaande deze contradictie en verscheidenheid, is er een saus die alles bindt. Die saus wordt door de groepsleden op een zeer ongedwongen manier bereid. Het zeer interessante karakter die de songs in zich dragen ontstaan uit de verscheiden levenswijzen van de groepsleden. Allen met andere muzieksmaak, opvattingen en karakters; Hieraan heeft de muziek zijn complexiteit te danken…
Maar om het op een ongecompliceerde manier te zeggen; Zij brengen vooral mooie, oprechte en levendige nummers. Een plezier om naar te luisteren, een plezier om het hen te zien brengen. Zij zijn noch zwart, noch wit…eerder grijs ( als het Belgische weer). Zij brengen u ‘Chansons Belges’.
Piano: (Kapitein) Yves Meersschaert, Zang: Aster Van Vaerenbergh, Gitaar: Thomas Noël, Drums: Wouter van den Bossche, bas: Sophie Cavez.
