Lenny Kuhr is onbetwist een ware diva van het Nederlandse lied. Ze won 52 jaar geleden met haar lied ‘De Troubadour’ het Eurovisie Songfestival. In 2019 bracht ze na een geslaagde crowdfunding-actie een nieuw album uit, waarvan de single ‘Liefste’ ongetwijfeld zal beklijven. In december van dat jaar speelde ze met haar begeleiders een uitverkocht Ziggo Dome plat. Eigenlijk is introductie van dit Nederlandstalig muziekicoon, een gepassioneerde chansonnière bovendien overbodig. Zondag 6 maart komt ze naar Venlo.

Lenny Kuhr: “Dit is een tijd van wisselende ritmes. Net als je denkt de maat te pakken te hebben, staat je verkeerde been voor omdat het tempo stopt of verandert door overheidsbeslissingen. Het is een modern stuk waar we met z’n allen in terecht zijn gekomen en waar we in meespelen. Je moet er echt aan wennen! En als je niet van modern houdt, is er het alternatief om aan de zijlijn toe te zien hoe er gedanst wordt! Ik zie toe en doe mee als ik voel dat de muziek mij weer uitnodigt. En de muziek heeft mij met gulle hand uitgenodigd om een prachtige plaat te maken bij Excelsior Recordings in de tijd dat we alleen de vogels hoorden zingen. Mijn producers Frans Hagenaars (hij deed de opnames) en Reyer Zwart, (hij bespeelde de snaren en toetsen en is de arrangeur) hebben mij omringd met vertrouwen, kennis en met goede smaak en dat zong ontzettend fijn en ook makkelijk. Behalve de liedjes die ik zelf heb gemaakt werd ik door collega’s getrakteerd op zowel prachtige teksten als muziek. Erik de Jong (Spinvis) schreef een heel mooi lied getiteld ‘In mijn boek’. En Stef Bos schreef het lied ‘Nog steeds een troubadour’ en dat wordt de single die deze week verschijnt. Ik had het zelf nooit kunnen schrijven. Had het niet gedurfd en gekund omdat het heel persoonlijk is en het woord ‘Troubadour’ zou ik nooit hebben gebruikt. En toch klopt alles aan dit lied, omdat het gaat over de liedjesmaker, de troubadour pur sang. Dat haalt het uit het persoonlijke. Die troubadour is Stef ook. Hierin herkennen wij elkaar, maar ik herken het ook in Spinvis, en in Elke Vierveijzer –  zij schreef twee treffende teksten. Dat is ook waarom ik twee liedjes maakte met muzikant en dichter Joris Vincken, we verstaan elkaar allemaal met een half woord. Dit maakt dit album, in al zijn diversiteit, één kloppend hart. In de akoestische versie van  ‘Nog steeds een troubadour’, die ik met mijn muzikanten Reinier Voet en Mischa Kool speel tijdens onze concerten, wordt het lied vaak verrassend enthousiast ontvangen. Op de plaat spelen er strijkers, blazers en slagwerk mee. De arrangementen van Reyer zijn poppy en ook lyrisch. Mijn stem ligt zeer comfortabel op de stuwende bedding van weelderige klanken.

Iets dat mij persoonlijk diep raakte tijdens het intieme proces in de studio was, dat mijn dochter Daphna twee songs voor dit album leverde, en dat ze door Frans en Reyer zonder enige twijfel met vreugde werden binnengehaald.

Dit is voor mij ‘once in a lifetime’ dat zoiets moois gebeurt, dat ik het werk van mijn dochter zing en dan ook nog in de stijl en op een manier die voor haar niet mooier had gekund.

Ik hoop vurig dat het lied in deze tijden door mag gaan op de diverse podia die wij hiervoor hebben. Dit is een tijd van wisselende ritmes en wij, muzikanten, kennen inmiddels deze flow. Dus laten we fijn muziek gaan maken!”